Aanraking is een taal die in vijf seconden meer liefde kan overbrengen dan vijf minuten van zorgvuldig gekozen bewoordingen. Iemand die het tegenzit even omhelzen kan heilzamer werken dan alle opbeurende woorden die we maar kunnen bedenken. Elkaar aanraken is een van de meest elementaire vormen van menselijke communicatie.

De vroegste, meest elementaire en misschien de meest overheersende ervaring van de ongeboren baby is de tactiele ervaring. Wat voor de mens van belang is, wordt vanaf het ogenblik van de geboorte geassocieerd met aanraking. Dit blijft ons gehele leven het geval. Hoewel aanraking of tactiele prikkeling verhoudingsgewijs weinig aandacht heeft gekregen in vergelijking met onze andere zintuigen, blijft ze de meest elementaire vorm van communicatie en onbewust weten we dit.

Welk etiket we aanraking ook opplakken en hoezeer de intensiteit van de aanraking ook verschilt, de behoefte eraan blijft bestaan.  Aanraking brengt liefde over, bewust of onbewust, en kan veranderingen in de stofwisseling en de chemische huishouding van het lichaam teweegbrengen die de genezing bevorderen. Emoties en prikkeling van de huid kunnen invloed hebben op bepaalde endorfinen, natuurlijke hormonen in het lichaam die bepalend zijn voor pijn en ons gevoel van welzijn.

Wij gebruiken aanraking om ons medeleven en begrip te tonen, maar instinctief ook om onze positieve energieën door te geven aan mensen in lichamelijke of emotionele nood.  Als menselijke wezens staan wij via ons lichaam in verbinding met de wereld om ons heen.

De tastzin is het eerste zintuig dat bij een embryo tot ontwikkeling komt. Bovendien is het het enige zintuig dat je niet kan uitzetten. Van nature is de mens dus zeer gevoelig voor aanraking.

Bruno Müller-Oerlinghausen en Gabrielle Kiebgis, Huidhonger – volledig artikel klik hier of zie mijn blog

Om het met professor dokter Van Bessel van der Kolk, psychiater, zijn woorden te zeggen: “Praten met getraumatiseerde kinderen? Ja, maar leer ze eerst hoe ze hun lichaam kunnen kalmeren. Leer ze eerst zich weer veilig te voelen in hun lichaam. Lichamelijk contact is het elementairste hulpmiddel om te troosten en te kalmeren. Juist dat kan enorm helpen om je weer veilig te voelen in je lichaam, om te ervaren dat het gevaar geweken is. Als dat gebeurt, en het stresssysteem van de emotionele hersenen kalmeert, kunnen andere delen van het brein ook weer gezonder functioneren.”

professor dokter Van Bessel van der Kolk – volledig artikel klik hier of ga naar mijn blog

Isabelle Filliozat, klinisch psycholoog en psychotherapeut, vertelt dat lichamelijk contact een basisbehoefte is van ons allemaal net zoals eten, drinken en slapen. Een baby die huilt maakt de stresshormonen adrenaline en cortisol aan. Om te kalmeren heeft hij oxytocine, het liefdes- en hechtingshormoon, nodig en dat komt vrij bij aanraking.

Isabelle Filliozat, psychologiemagazine.nl – volledig artikel klik hier of zie mijn blog